ভাৰতৰ লোকসকলে উদ্ভিদ-আধাৰিত আহাৰলৈ স্থানান্তৰিত হৈছে আৰু পশু-আধাৰিত সামগ্ৰীৰ সামগ্ৰিক ব্যৱহাৰ হ্ৰাস কৰিছে। উদ্ভিদ-আধাৰিত আহাৰে স্বাস্থ্যজনিত কাৰণ আৰু পাৰিপাৰ্শ্বিক উদ্বেগৰ বাবে জনপ্ৰিয়তা লাভ কৰিছে কিয়নো ইয়াত পশু কল্যাণ অন্তৰ্ভুক্ত আছে। যিসকলে এনে আহাৰ অনুসৰণ কৰে তেওঁলোকে প্ৰায়ে পৰ্যাপ্ত প্ৰ’টিন পোৱাৰ বিষয়ে চিন্তা কৰে, বিশেষকৈ কেইবা প্ৰকাৰৰ মাংস আৰু দুগ্ধজাত সামগ্ৰী য’ত উচ্চ প্ৰ’টিন থাকে।
প্ৰ’টিন আৰু এক স্বাস্থ্যকৰ, স্বাস্থ্যকৰ আহাৰৰ অংশ হিচাপে নিয়মীয়াকৈ গ্ৰহণ কৰিব পাৰি। আমণ্ড কেৱল পুষ্টিৰ শক্তিক্ষেত্ৰ নহয় কিন্তু সেইবোৰৰ ব্যৱহাৰত বহুমুখী হয় আৰু বিভিন্ন ব্যঞ্জনত এক অনন্য গাঁথনি যোগ দিয়ে – সেয়া মিঠা হওঁক বা সুস্বাদু হওঁক। আমণ্ড হৈছে উদ্ভিদ-আধাৰিত প্ৰ’টিনৰ এক উৎকৃষ্ট উৎস আৰু ইয়াক বিভিন্ন ধৰণে খাব পাৰি: বাদামগাখীৰ, বাদামৰ আটা, কেঁচা, ভজা, পাতল নিমখ যুক্ত ইত্যাদি।
ইণ্টিগ্ৰেটিভ পুষ্টিবিদ আৰু স্বাস্থ্য প্ৰশিক্ষক নেহা ৰংলানীয়ে কয়, “গৱেষণাই দেখুৱাইছে যে বাদাম, যি বোৰ প্ৰ’টিনৰ উৎস আৰু উচ্চ আহাৰৰ আঁহ, ই স্বাস্থ্যকৰ ৰক্ত শৰ্কৰাৰ স্তৰ বজাই ৰখাত সহায় কৰিব পাৰে, প্ৰকাৰ ২ ডায়বেটিচ থকা লোকসকলৰ ৰক্ত শৰ্কৰাৰ নিয়ন্ত্ৰণ উন্নত কৰিব পাৰে, আৰু কাৰ্বোহাইড্ৰেট খাদ্যৰ ৰক্ত শৰ্কৰাৰ প্ৰভাৱ হ্ৰাস কৰাত সহায় কৰিব পাৰে, যি উপবাসই নথকা ইনচুলিনৰ স্তৰ প্ৰভাৱিত কৰে।”
